Ciąża urojna

Psy są zwierzętami stadnymi. W naturze rozmnaża się tylko dominująca para osobników. Po dwóch miesiącach od zapłodnienia suka rodzi szczenięta. U wszystkich innych suk w stadzie w tym samym czasie pojawia sie mleko, w celu wspomożenia wyżywienia tych szczeniąt. W naturze jest więc to zjawisko fizjologiczne.
Występowanie pokarmu u suki, która nie urodziła szczeniąt nie jest więc niczym zaskakującym. W warunkach domowych jednak nie jest to dla niej korzystne, a wręcz może okazać się szkodliwe.
Zjawisko to wraz z innymi towarzyszącymi objawami nosi nazwę ciąży urojonej.
Ciąża urojona jest schorzeniem o podłożu psycho-hormonalnym, występującym pomiędzy 58 a 63 dniem od zakończenia cieczki.
Objawy ciąży urojonej są stosunkowo łatwe do rozpoznania. Następuje zmiana w zachowaniu zwierzęcia: suka staje się kapryśna, czasem wręcz „płaczliwa”, przystępuje do budowy gniazda – znosi na posłanie zabawki. Występuje powiększenie sutków, z których może wydobywać się pokarm. Zwierzę ma zmienny apetyt i podwyższone pragnienie, może wystąpić lekkie podwyższenie temperatury ciała.
Mimo, że zjawisko ciąży urojonej u suk ma podłoże fizjologiczne wielu lekarzy weterymarii zaleca stosowanie terapii ze względu na utrzymujące się stany zapalne gruczołów mlekowych, a co za tym idzie niebezpieczeństwo wystąpienia procesów nowotworowych.
W celu złagodzenia objawów ciąży urojonej zaleca się ograniczenie ilości podawanego pokarmu przy jednoczesnym utrzymaniu niskiego poziomu białka i węglowodanów. Ze względu na możliwość wystąpienia mlekotoku należy również ograniczyć ilość płynów. Dobrze jest zabrać ulubione zabawki suki i zapewnić jej dużo ruchu na powietrzu.
Przy wystąpieniu obrzmienia sutków powinny pomóc okłady z wywaru kory dębu lub letniego roztworu sody oczyszczonej.
Jeśli objawy ciąży urojonej mimo to nie ustapią konieczna będzie wizyta u weterynarza, który zastosuje odpowiednie leczenie. Zazwyczaj jednak nie jest to konieczne.