Starość

Śliczny szczeniaczek szybko przeistaczy się w młodego silnego psa. A ledwie zdążymy się nim nacieszyć, już z niepokojem zaobserwujemy pierwsze oznaki starzenia się naszego pupila. Psy żyją dość krótko, zazwyczaj po kilkanaście lat. Zasadą jest, że im mniejszy pies, tym żyje dłużej. Pierwsze oznaki starzenia pojawiają się u psów około 6-7 roku życia. Rozpoznamy je bardzo łatwo.

Siwienie
Siwiejące włosy pojawiają się najpierw na głowie oraz w okolicach warg i uszu, następnie wokół oczu i w pojedynczych skupiskach na całym ciele zwierzęcia.
Sierść
Okrywa włosowa staje się matowa, traci gładkość i elastyczność. Na skórze zwierzęcia może pojawić się nadmiernie łuszczący się naskórek, krostki, grudki i brodawki, będące najczęściej łagodnymi nowotworami.
Zęby
Nalot i kamień nazębny są bardzo wyraźne, stąd wzrasta prawdopodobieństwo chorób przyzębia. Można im zapobiec dbając o higienę jamy ustnej, usuwając kamień.
Oczy
Pojawia się niebieskawa mgiełka na gałce ocznej. Najczęściej jest to naturalne następstwo wynikające ze stwardnienia soczewki. Może się też pojawić zaćma i jaskra. Jeśli podejrzewamy dyskomfort widzenia u naszego zwierzaka, trzeba zgłosić się do weterynarza.
Węch
Wraz z wiekiem wyraźnie się pogarsza. Zwierzę nie reaguje już tak intensywnie np. na ulubione aromaty smakowitych potraw.
Słuch
Ubytki słuchu wraz z wiekiem to także rzecz naturalna. Pies przestaje reagować na polecenia właściciela. Początkowo można nawet odnieść wrażenie, że zwierzę ignoruje swojego pana. W rzeczywistości ono go nie słyszy.
Smak
Pojawiają się częste zmiany dotychczasowych upodobań dietetycznych.
Apetyt
U starszych zwierząt można zaobserwować spadek apetytu i wspomniane już zmiany upodobań smakowych. Częściowo jest to wynikiem pogorszenia odczuwania zapachu i smaku, ale także chorobami zębów i przyzębia. Zwierzę zjada posiłek znacznie wolniej, często nie dojada go do końca.
Wigor
Zmniejsza się aktywność, chęć do zabaw. Pies okazuje mniejsze zainteresowanie otoczeniem. Może to wynikać z kłopotów natury ortopedycznej, takich jak: zwyrodnienia kręgosłupa i stawów. Jeśli pies zaczyna kuleć, warto mu wykonać zdjęcie rentgenowskie.
Koordynacja ruchowa i koncentracja.
Ulegają wyraźnemu pogorszeniu. Zwierzę może sprawiać wrażenie zgryźliwego czy złośliwego. Często powarkuje nawet na ukochanych właścicieli, nierzadko pozostawia swoje odchody w róznych miejscach.
Warunki środowiskowe
Starsze zwierzęta wykazują dużo mniejsze zdolności przystosowawcze do zmian temperatury. Szybciej się męczą podczas letnich spacerów, zaś w deszczowe i zimne dni niechętnie wychodzą na dwór.
Sen
Zwierzęta w podeszłym wieku potrzebują więcej snu. Przesypiają praktycznie cały dzień z krótkimi przerwami na posiłki, spacer i zabawę.
Defekacja
Wraz z wiekiem pogarsza się perystaltyka jelit, dlatego starsze zwierzęta często cierpią na zaparcia. Należy dostarczać im w diecie więcej błonnika, pokarmy powinny mieć bardziej płynną konsystencję. U starszych psów zwiększa się także dobowe zapotrzebowanie na wodę i w związku z tym ilość wydalanego moczu. Pies powinien być częściej wyprowadzany na krótkie spacery.
Serce
Zwiększa się ryzyko niewydolności układu sercowo-naczyniowego. Objawia się ona suchym, uciążliwym kaszlem, obrzękami, zasinieniem śluzówek, chwilowymi utratami świadomości. Niezbędne jest badanie EKG i zastosowanie leczenia.
Zaburzenia hormonalne
Zanik cieczki lub cieczka przetrwała, wielokrotne ciąże urojone, symetryczna utrata włosów to sygnał, że konieczna jest wizyta u lekarza. Do zaburzeń hormonalnych dochodzi zarówno u samic jak i samców. Tylko prawidlowe leczenie, w tym także sterylizacja, może przedłużyć zwierzęciu życie.
Mięśnie
Na skutek utraty siły, sprężystości i częściowego zaniku mięśni starsze psy mają wyraźnie zaostrzone rysy głowy. Tułów charakteryzuje się obniżonym i zwisającym brzuchem. Suki, które rodziły, często mają obwisłe sutki.
Spadek odporności
Wraz z wiekiem następuje systematyczny spadek odporności organizmu. Zwierzęta stają się podatne na czynniki chorobotwórcze. Łatwo zapadają na różnego rodzaju infekcje. Dlatego koniecznie trzeba zadbać, by pies nie był narażany na przeziębienia, zawsze dostawał karmę dobrej jakości i preparaty mineralno-witaminowe. Nie wolno zaniedbywać okresowych szczepień ochronnych. W starszym wieku zwierzęta łatwo bowiem zapadają na choroby zakaźne.                                                       

Materiały wykorzystano z miesięcznika "Mój Pies"